OVER DE HELFT

Donderdag 30 april,koninginnedag,vertrokken vanuit Angouleme.De eerste km.om de stad uit te komen waren erg lastig met -vanuit het vertrek- een steile klim van 3 km. en druk verkeer.
Niet alle mede weggebruikers kunnen het begrip opbrengen dat het klimmen per fiets, met bepakking, langzaam gaat. We fietsen de Dordonge binnen waar veel landgenoten een optrekje hebben om hun vrije tijd door te brengen.
Ook vandaag zit het weer niet mee, maar in de regenkleding die BK ons heeft geschonken blijven we lekker droog. Na 55 km. leggen we in Auberterre sur Dronne de pannen erop, het is voor ons immers ook koninginnedag.
In dit mooie dorpje dat tegen een heuvel ligt vinden we onderdak in een cafè-hotel dat door nederlanders wordt gerunt. In verband met koninginnedag is alles geheel in het oranje gestoken en hebben we nog geen weet van wat zich in Nederland heeft afgespeeld.Voor de avond is er een groot feest aangekondigd dat na het bekend worden van de gebeurtenissen in Nederland enigzins wordt aangepast.De zaak heeft wel een groot Hazes gehalte maar dat nemen we voor lief.

Vrijdag 1 mei -de dag van de arbeid- is het voor ons ook weer flink trappen. Het terein blijft omhoog en omlaag gaan. We hebben vandaag
105 km. afgelegd en zijn na st.Emillion (ja van de grand cru wijnen) in Feleyras op zoek gegaan naar een onderdak. Maar of de uitbaters waren niet thuis of alles was complet (vol). In Cadillac, een prachtig oud stadje (zijn ze bijna allemaal) hebben we onderdak gevonden in het lokale psychiatrische ziekenhuis dat van 1700 dateert en voor pelgrims twee oude cellen heeft ingericht voor overnachting. Wat natuurlijk goed uitkomt is dat dit pelgrimsonderdak gratis is inclusief een eenvoudig ontbijtje. Er is welliswaar geen douche maar een plastic teiltje met een waterkoker, zo krijgen we toch meer het pelgrimsgevoel. Soberheid troef dus.
In het stadje was i.v.m. de 1 meiviering feest met kermis en veel drank, eten en muziek.

Zaterdag 2 mei zijn we vanuit Cadillac de Landes ingefietst, dit gebied is nagenoeg vlak en even een verademing.De Landes is een bosrijk gebied en al snel op de routte zien we dat er niet lang geleden een storm heeft gewoed. Op 24 januari heeft een zware storm ca.60 procent van het bosbestand verwoest. Overal liggen nog omgewaaidde en afgebroken bomen als waren het luciferhoutjes.
De boswachters werken met man en macht om de omgewaaide bomen op te ruimen. Langs de weg liggen enorme stapels met stammen, een soort grenen hout waar veel bankjes van gemaakt zouden kunnen worden.

We passeren in Mousty een oud kerkje met daarvoor een stenen zuil waarop staat dat het nog 1000 km. naar Santiago de Compostella is.
Onderweg fietsen we de eerste wandelaar naar SdeC voorbij.Deze Franse dame (Helene uit Brest) treffen we later in het huis van Jacques en Jacqueline die voor 6 pelgrims een onderdak bieden. Met ons zijn we met 5 pelgrims en het is een kakofonie van talen en dat maakt het alleen maar leuker.

Zondag 3 mei vroeg uit de veren want we moeten voor 8.30 uur vertrokken zijn. Dit omdat de gastheer en dame hun onderkomen weer op orde willen brengen. Per jaar ontvangen zij ongeveer 400 pelgrims. Wij waren dit jaar no: 70 en 71.
De meeste pelgrims lopen maar van onze landgenoten zijn 98 procent fietsers.
Na ca.80 km. hebben we Dax bereikt en na lang zoeken toch nog een onderdak gevonden, en dit keer in een vrij luxe hotel.
Over contrasten gesproken.

Vandaag gaan we via Preyoharde in de richting van st.Jean-de Port en beginnen we aan de vorlopers van de Pyreneen.

We hebben inmiddels 1450 km. afgelegd

We gaan ervoor, tot het volgende bericht.

Groetjes: Jan en Baukje